Πρόκειται για έναν ιδιοφυή συνδυασμό των ρυθμών της βασιλικής και του περίκεντρο ναού με τρούλο. Σημαντική καινοτομία του ρυθμού αυτού αποτέλεσε η στήριξη τρούλλου του εκάστοτε ναού. Δε φαίνεται να στηρίζεται πουθενά, αλλά μοιάζει σα να κρέμεται από τον ουρανό με χρυσή αλυσίδα. Δίνει την εντύπωση ότι αιωρείται εξαιτίας των παραθύρων που βρίσκονται γύρω στη βάση του.

Στεκόμενος λοιπόν ο πιστός κάτω από ένα τέτοιο υψηλό και μεγάλο τρούλλο, βίωνε εσωτερικά κατά τρόπο μυστηριακό το άπειρο της Θεότητος, αλλά και το γεγονός της σημαντικότητας της υπάρξεως του, αφού αισθάνεται ότι είναι κάτω από την σκέπη του παντοκράτορος Θεού.